Marianne Ketola

Marianne Ketola áásá Kärisavonist. Sun lii eidu valmâštum škoovlâst puásuituállen. Sun lii meiddei jottáám luvâttuv. Vâik sun lii mudoi ilolâš olmooš, tovâtteh sämikuávlun vuáváájum ruukih, pieggâmiloh já ryevdirađeh suu mielân huolâid. Nuorâirááđán sun vuolgij mieldi, tast ko sun haalijd vaiguttiđ toos maht ääših tavveen maneh já toos maggaar puátteeäigi nuorâin lii tavveen.

“Mun tuáivuččim, ete nuorâirääđi uážuččij ennuv ááigán já puávtáččij pyerediđ säminuorâi tile ubâ Suomâst nuuvt ete om. juáhháš pesâččij luuhâđ jieijâs eenikiellân. Mun lam ilolâš Dihtosis-haavâst, tot addel tiäđuid sämmilijn maid iä lah ovdil uážžum škoovlâst”, Marianne västid, ko sust koijâduvvoo magarijd aašijd sun vuárdá nuorâirääđist.

Tiervuođah nuorâirääđi uđđâ jesânáid: “Viggâđ uážudiđ säminuorâid perustuđ sii kielâst já kevttiđ tom ruokkâdávt. Nuorâ, kote ocá nuorâirááđán kalga leđe aktiivlâš já moovtâ vaiguttiđ.”

Motto: Jođi lea buoret go oru!